Σύνδεσμος Αποφοίτων Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά

Εισήγηση του πορίσματος των καθηγητών Αριστέας Οικονόμου και Γιώργου Αρχοντάκη επί του αιτήματος του συνδέσμου της Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά για τον εντοιχισμό στην Αυλή της Σχολής αναθηματικής πλάκας στη μνήμη ενός καθηγητή και εννιά μαθητών της τότε «Σχολής Μέσης Εκπαιδεύσεως Πειραιά» (τώρα «Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά»), οι οποίοι εκτελέστηκαν στα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944

22.4.2002

   Η αποτελούμενη από τους φιλόλογους καθηγητές Οικονόμου Αριστέα και Αρχοντάκη Γεώργιο Επιτροπή, που ορίστηκε από το Σύλλογο των Καθηγητών του Ενιαίου Πειραματικού Λυκείου της Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά, προκειμένου να εισηγηθεί επί του αιτήματος του Συνδέσμου Αποφοίτων της Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά για τον εντοιχισμό στην Αυλή της Σχολής αναθηματικής πλάκας στη μνήμη ενός καθηγητή και εννιά μαθητών της τότε «Σχολής Μέσης Εκπαιδεύσεως Πειραιά» (τώρα «Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά»), οι οποίοι εκτελέστηκαν στα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944, προχώρησε την τελευταία διετία στις παρακάτω ενέργειες:

            Α. Εξέτασε όλα τα στοιχεία που τέθηκαν υπόψη της από τους εκπροσώπους του Συνδέσμου Αποφοίτων της Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά και από τους Διευθυντές του Λυκείου κ.κ. Καραμεσίνη Μενέλαο και Πισιμίση Δημήτριο (μαρτυρικές καταθέσεις, δημοσιεύματα εφημεριδών και περιοδικών, υπεύθυνες δηλώσεις επιζησάντων αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και τα Αρχεία της Σχολής)? Παράλληλα, ήλθε, με δική της πρωτοβουλία, σε επαφή με το Ιστορικό Αρχείο του Δήμου Πειραιά και με σημαίνοντα στελέχη της Πειραϊκής Κοινωνίας, από όπου συγκέντρωσε πρόσθετα στοιχεία.

            Β. Διαπίστωσε ότι από τα μέλη του Συνδέσμου Αποφοίτων της Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά, που είχαν την ευθύνη των ερευνών για τον εντοπισμό των εκτελεσθέντων από τους Γερμανούς κατακτητές καθηγητών και μαθητών της τότε «Σχολής Μέσης Εκπαιδεύσεως Πειραιά» (τώρα «Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά»), οι Απόστολος ΠΑΡΛΙΑΡΟΣ και Τάκης ΜΠΕΝΑΣ έχουν αναγνωριστεί και εκείνοι ως αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης περιόδου 1941-1944:

            1. Ο Δημήτριος ΜΠΕΝΑΣ αναγνωρίστηκε ως αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης περιόδου 1941-1944 με το υπ’ αριθ. 31753/85 πιστοποιητικό της Νομαρχίας Αθηνών και με το υπ’ αριθ. 26/20-6-1985 πρακτικό της οικείας Επιτροπής Κρίσεως και γράφτηκε στους τελικούς πίνακες με αύξοντα αριθμό 29, που κυρώθηκε με τη Φ 670/2460/566485/1985 απόφαση ΥΕΑ.

            2. Ο Απόστολος ΠΑΡΛΙΑΡΟΣ αναγνωρίστηκε ως αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης περιόδου 1941-44 με υπ’ αριθ. 10818/85 πιστοποιητικό της Νομαρχίας Αττικής και με το υπ’ αριθ. 53/15-5-1985 πρακτικό της οικείας Επιτροπής Κρίσεως και γράφτηκε στους τελικούς πίνακες με αύξοντα αριθμό 102, που κυρώθηκε με τη Φ 670/2094/565280/1985 απόφαση ΥΕΑ. Read more…

ΑΡΗ ΡΟΔΙΝΟΥ (Ν. ΣΚΑΡΑΚΗ) (απόφ. ’42)+

«Στα κάτεργα της Εδέμ» μυθιστόρημα

(σε εκδήλωση με αφορμή τη συμπλήρωση 170 χρόνων από την ίδρυση του δήμου της πόλης μας διοργανώσαμε εκδήλωση στις 4.12.2005)

…Αλλά γιατί; Εμείς δεν είχαμε τίποτα εδώ. Ησυχία. Σχολείο, διάβασμα, παιχνίδι. Στην Δευτέρα γυμνασίου πια, είχαμε πάρει τον αέρα του καινούριου σχολείου. Και το λέγανε και αυστηρό. Πφ! Χαρά στο πράμα. «Σχολή Μέσης Εκπαιδεύσεως». Έ, και; Τα ίδια  μαθήματα, τα ίδια βιβλία, τα ίδια όλα με τ’ άλλα σχολεία. Πού η διαφορά; Μπορεί οι καθηγητές να ήταν λίγο πιο τσιγγούνηδες στους βαθμούς, ή πιο αυστηροί στη συμπεριφορά και στην «κοσμιότητα» των μαθητών. Αλλά τον Στεφανή, τι τον ένοιαζε; Τάβγαζε πέρα μια χαρά. Και δίχως ιδιαίτερο κόπο. Κι έκανε και τις καζούρες του. Ά, όλα κι όλα. Κι’ αυτές μέσ’ στο πρόγραμμα. Άφριζε απ’ τις φωνές ο φιλόλογος ο Μπουγαρινάτος.

Σκάστε χταπόδια, μουλάρια. Ροζάκη, γκρεμίσου, όρθιος στον τοίχο. Στυλωνόταν όρθιος στη γωνία, να ξεπληρώσει το πνιχτό χαχανητό του, για το γκελ της γομολάστιχας του Μπαλοδήμα στην κεφάλα του Πουκαμισά. Μα μέσα του, ήξερε πως ο Μπουγαρινάτος τον κρυφοκαμάρωνε. Ας φώναζε κι ας ξελαρυγγιαζόταν. Τάρεσαν οι εκθέσεις του, ο τρόπος που «ανέλυε» τα πεζά του Καρκαβίτσα. Αφού και στον επιθεωρητή, όλο αυτόν σήκωνε. Να κάνει επίδειξη των μαθητών του.

Read more…

 «Η ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ Ε.Π.Ο.Ν. στην Ιωνίδειο»

Κώστας Θεοφάνους (απόφ. ’38)+

(σε εκδήλωση με αφορμή τη συμπλήρωση 170 χρόνων από την ίδρυση του δήμου της πόλης μας διοργανώσαμε εκδήλωση στις 4.12.2005)

Σχολικό έτος 1935 – 1936 στην τάξη Ε΄ Πρακτικού. Κατά το ίδιο σχολικό έτος, συνέβη το ακόλουθο περιστατικό. Ήταν παραμονές Χριστουγέννων. Την ώρα των Θρησκευτικών ο θεολόγος καθηγητής Θεόδωρος Κόντερης (πράκτορας της δικτατορικής Ασφάλειας) μπήκε στην αίθουσα συνοδευόμενος από έναν ιερωμένο με άμφια, που θα πρέπει να ήταν αρχιμανδρίτης, αφού είχε εγκόλπιο και φορούσε καλιμαύκι με πλερέζα. Ο καθηγητής μας είπε: «Ο πανοσιολογιότατος πατήρ Νικόδημος θα σας ομιλήσει περί της του Χριστού γεννήσεως, την οποίαν θα τιμήσομεν εντός ολίγων ημερών». Και αποχώρησε.

Ακολούθησε ζωηρός διάλογος μεταξύ του ιεροκήρυκα και των συμμαθητών μου. Αρχιμανδρίτης: «Είμαι ιεροκήρυξ, διπλωματούχος της Θεολογικής Σχολής Αθηνών. Θα σας απασχολήσω με το μέγιστο της θρησκείας μας γεγονός των Χριστουγέννων. Όπως καλώς γνωρίζετε, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, προ χιλίων εννιακοσίων τριάκοντα πέντε ετών, ήλθεν δια να σώσει το ανθρώπινο γένος εκ της προπατορικής αμαρτίας. Κατήλθεν ως Υιός του Θεού δια να κηρύξει τον θεϊκόν λόγον. Ενεσαρκώθη, όπως ακριβώς το διατυπώνει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης δια της φράσεως: Και ο λόγος σαρξ εγένετο».

Μαθητής: «Πώς γίνεται, τα λόγια του Θεού να μετατραπούν σε ανθρώπινη σάρκα;». Αρχιμανδρίτης: «Δια της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος». Μαθητής: «Δεν το καταλαβαίνω». Αρχιμανδρίτης: «Εάν δεν το αντιλαμβάνεσαι, τέκνον μου, σημαίνει πως είσαι βραδύνους». Μαθητής: «Ε, όχι και βραδύνους! Όχι και βραδύνους!». Αρχιμανδρίτης: «Ορθώς! Ορθώς! Ανακαλώ!».

«Και λοιπόν τέκνα μου αγαπητά» συνέχισε, «Άγγελός τις, κατελθών εξ ουρανού, προσέφερε εις την Παρθένον Μαρίαν κρίνον τον οποίον αυτή οσφρανθείσα έμεινε έγκυος». Άλλος μαθητής: «Με τον κρίνο έγκυος! Πώς γίνεται;» Αρχιμανδρίτης: «Εγένετο δια της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος. Εάν δεν το αντιλαμβάνεσαι σημαίνει πως είσαι αδαής, τέκνον μου». Μαθητής: «Ε, όχι και αδαής! Όχι και αδαής». Αρχιμανδρίτης: «Ορθώς! Ορθώς! Ανακαλώ!».

«Και λοιπόν, τέκνα μου αγαπητά» συνέχισε, «η Παρθένος Μαρία έτεκεν άρρεν, ήγουν τον Υιόν του Θεού, εν τη φάτνη των αλόγων, εις Βηθλεέμ. Τότε, άγγελοι εξ ουρανού κατελθόντες έψαλλον: Δόξα εν υψίστοις Θεώ! Ενώ τρεις Μάγοι επορεύθησαν εκ Περσίας κομίζοντες βαρύτιμα δώρα». Άλλος μαθητής: «Οι Μάγοι πώς μάθανε στην Περσία ότι γεννήθηκε ο Υιός του Θεού;» Αρχιμανδρίτης: «Δια της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος».

Άλλος μαθητής: «Τελικά, πατέρα Νικόδημε, τί είναι το Άγιον Πνεύμα;» Αρχιμανδρίτης: «Το Άγιον Πνεύμα είναι εν εκ των τριών στοιχείων τα οποία συνθέτουν την ιεράν της χριστιανικής πίστεως Τριάδα: Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα. Ο Θεός είναι τριαδικός». Άλλος μαθητής: «Δηλαδή τα τρία αυτά στοιχεία αποτελούν μια ενότητα. Τα τρία είναι ένα και το ένα είναι τρία». Αρχιμανδρίτης: «Ακριβώς! Ακριβώς!». Μαθητές: «Αυτό δεν το καταλαβαίνουμε». Αρχιμανδρίτης έξαλλος: «Εάν τούτο δεν το αντιλαμβάνεσθε, σημαίνει πως είσθε πνευματικώς ανάπηροι!». Όλοι οι μαθητές μαζί: «Ε, όχι και ανάπηροι! Όχι και ανάπηροι». Ο Αρχιμανδρίτης οργισμένος βγήκε φουριόζος.

Read more…

ΓΙΩΡΓΗΣ ΚΟΤΣΙΡΑΣ

«Από το βιβλίο του συναπόφοιτου Τάκη Μπενά «της κατοχής – μνήμες μικρές σαν χρέος» – εκδόσεις ΘΕΜΕΛΙΟ – 1990»

Ανοιξη του ’44. Ανέβαινα την οδό Ζωοδόχου Πηγής. Εκείνος την κατέβαινε. Κάπου κοντά στην Τσιμισκή συναντηθήκαμε. Τυχαία, ολότελα τυχαία. Είχα ακούσει πως ήτανε μεγάλο στέλεχος στην αντίσταση. Λέγανε πως ήτανε στην Επιτροπή της Αθήνας. Δεν είχε αλλάξει πολύ. Λίγο πιο σκαμμένο το πρόσωπο, πιο λιγνός, με κείνα τα μάτια του, κάρβουνα αναμμένα, που τα ’σπασε σ’ ένα πλατύ χαμόγελο μόλις με γνώρισε. Στάθηκε στη μέση του δρόμου ξέροντας πως δεν έπρεπε, παραβίαζε τους κανόνες της παρανομίας. Στάθηκε όμως και μου μίλησε. Δεν του ’κανε καρδιά να με προσπεράσει. Είχε ακούσει, είπε, για μένα πως ήμουνα δραστήριος και του άρεσε αυτό, γιατί αυτή την τάξη, τη δική μου, την είχε, λέει, πάντα στην καρδιά του.

Ήτανε η τελευταία προπολεμική του τάξη. Μετά, στο Αλβανικό, στην Αντίσταση και τώρα κυνηγημένος στην παρανομία. Τον ένιωσα που επέστρεφε πίσω στα γλυκά χρόνια.

- Στάσου, μου λέει, μη μου πεις εσύ. Να δω αν θα μαντέψω σωστά τι γίνανε τα παιδιά. Πρέπει να ’ναι μαζί μας ο τάδε και ο τάδε και ο τάδε…

Κουνούσε το κεφάλι του με χάρη, μέτραγε με τα δάχτυλα, αυτός ο καλύτερος καθηγητής Μαθηματικών που πέρασε ποτέ από το σχολείο μας.

- Λοιπόν, μου λέει, αφού πέτυχε σωστά τους περισσότερους, δε βρίσκω άλλον.

Read more…

H Ιωνίδειος στον πόλεμο του 40 και στην Κατοχή: «Η Τάξη των «Ηρώων» Αφιέρωμα στην προσφορά της Ιωνιδείου Σχολής στον αγώνα εναντίον των Γερμανών Κατακτητών

Ένα σχολείο όπως η Ιωνίδειος, που ενέπνευσε και εμπνέει δημοκρατία και ελευθερία, δεν έμεινε αμέτοχο στον αγώνα της πατρίδας κατά των Γερμανών κατακτητών. Πολλοί εκ των μαθητών της Ιωνιδείου οργανώνονται στην Εθνική Αντίσταση, πολεμούν κατά του κατακτητή, συμμετέχουν σε όλες τις αντιστασιακές δράσεις και εκδηλώσεις. Πολυπληθής η εκπροσώπηση της Ιωνιδείου Σχολής στη μεγάλη διαδήλωση στις 5 Μάρτη 1943 κατά της επιστράτευσης των Ελλήνων εργατών για το Γ’ Ράιχ, διαδήλωση που υποχρεώνει τις Γερμανικές αρχές ν’ αναστείλουν την επιστράτευση για υποχρεωτική εργασία στα εργοστάσια του Γ’ Ράιχ.

Μεγάλες μορφές του αντιστασιακού αγώνα και αναγνωρισμένοι ως Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης από το Ελληνικό Κράτος οι Τάκης Μπενάς (αποφ.42), Απόστολος Παρλιάρος (αποφ.40)+, Σπύρος Ανδρεάδης (αποφ.42)+, Κώστας Γιώργιζας (αποφ.42)+ Κώστας Θεοφάνους (αποφ.38)+, και πολύ άλλοι μαθητές τότε της Σχολής.

Όμως ο φόρος αίματος του αγώνα βαρύς για το σχολείο… Μια πολύχρονη και κοπιαστική προσπάθεια του Συνδέσμου Αποφοίτων της Ιωνιδείου (και ιδιαίτερα των μελών του Σπύρου Ανδρεάδη+, Τάκη Μπενά , και Δημοσθένη Μπούκη) σε συνεργασία με την επιτροπή που συστήθηκε από το Σύλλογο Καθηγητών του Λυκείου της Σχολής γι’ αυτόν τον σκοπό (Γιώργος Αρχοντάκης, Αριστέα Οικονόμου), με έρευνα στα αρχεία και τα μαθητολόγια εκείνης της εποχής αποκάλυψε τα ονόματα τουλάχιστον εννιά ηρωικών μαθητών και ενός καθηγητή της τότε «Σχολής Μέσης Εκπαιδεύσεως Πειραιά» (τώρα «Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά»), που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς Κατακτητές  την περίοδο 1941-1944.

Οι ήρωες της Ιωνιδείου τα ονόματα των οποίων αποτυπώνονται στην ειδική «Αναθεματική Πλάκα», τα αποκαλυπτήρια της οποίας έγιναν στις 22 Απριλίου 2002 από τον τότε Υπουργό Παιδείας Πέτρο Ευθυμίου είναι ο Καθηγητής Μαθηματικών Γεώργιος Κότσιρας, και οι μαθητές Γεώργιος Βοϊλας, Νικόλαος Γεωργιάδης, Κωνσταντίνος Ζαχαριάδης, Γεράσιμος Ιωαννίδης, Αλέξανδρος Καρβέλας, Γιώργος Μαγουλάς, Αλέξανδρος Μαυροβασίλης, Ιωάννης Μονάς, Βασίλειος Μπερδέσης

Ιδιαίτερα σημαντική η θυσία του «δασκάλου», του Μαθηματικού Γιώργου Κότσιρα, ο οποίος συμμετείχε ενεργά στην αντίσταση, συνελήφθη, βασανίστηκε με αγριότητα και εκτελέστηκε από τους Γερμανούς  το 1944. Read more…

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

                        Η Ιωνίδειος Σχολή Πειραιά ξανά Πρότυπο Σχολείο

 Η Ιωνίδειος Σχολή Πειραιά γίνεται ξανά Πρότυπο Σχολείο ενώ διατηρεί και τον πειραματικό χαρακτήρα του, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Υπουργείου Παιδείας σχετικά με τα σχολεία που αξιολογήθηκαν κατόπιν αιτήσεως τους στα πλαίσια του νόμου 3966/2011.

 Μάλιστα η Ιωνίδειος Σχολή είναι το μόνο σχολείο του Πειραιά, στο οποίο και το Γυμνάσιο και το Λύκειο έγιναν Πρότυπα –Πειραματικά Σχολεία. Η επιτυχία είναι ιδιαίτερα σημαντική εάν αναλογιστεί κανείς ότι Πανελλαδικά έγιναν μόλις 15 Γυμνάσια και 15 Λύκεια Πρότυπα-Πειραματικά Σχολεία

 Ο Σύνδεσμος Αποφοίτων Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά εκφράζοντας το αίτημα χιλιάδων αποφοίτων του, καθηγητών και γονέων του σχολείου αγωνίστηκε τα τελευταία δέκα χρόνια με συνέπεια και επιμονή για την επαναφορά του θεσμού των προτύπων σχολείων. Με παρεμβάσεις, υπομνήματα στα αρμόδια Υπουργεία, αρθρογραφία και συμμετοχή στις δράσεις του δικτύου των παλαιών προτύπων (Βαρβάκειος, Ζωσιμαία και Πειραματικό) με κύριο στόχο την επαναφορά του θεσμού, δουλέψαμε με συνέπεια και μεθοδολογία για την ανάδειξη της ανάγκης επιστροφής στα Πρότυπα Σχολεία.

 Όμως το μεγάλο μπράβο και τα συγχαρητήρια ανήκουν στους ανθρώπους του σχολείου, τους καθηγητές μας και τους Διευθυντές Γυμνασίου και Λυκείου.

Πρώτον,  διότι δούλεψαν πολύ σκληρά για να συντάξουν τους φακέλους υποψηφιότητας των σχολείων συγκεντρώνοντας  χιλιάδες σελίδες βιογραφικών, εκθέσεων, πληροφοριών για εκπαιδευτικά προγράμματα και δραστηριότητες του σχολείου για όλα τα προηγούμενα χρόνια. Το υλικό αυτό απέδειξε περίτρανα το σημαντικό εκπαιδευτικό έργο που συντελείται στην Ιωνίδειο Σχολή.

 Δεύτερον , διότι απέδειξαν σε όλους, ιδιαίτερα κάποιους που τα τελευταία χρόνια κακόβουλα υποστηρίζουν ότι στο σχολείο μας δεν γινόταν έργο, ότι η Ιωνίδειος πρωτοστατεί σε εκπαιδευτικές δράσεις και καινοτομίες. Επίσης απέδειξαν περίτρανα ότι πάνω από όλα ακόμη και από προσωπικά και επαγγελματικά συμφέροντα μπαίνει το σχολείο μας.

 Μπράβο και συγχαρητήρια και στους Συλλόγους Γονέων Γυμνασίου και Λυκείου, οι οποίοι στήριξαν με όλες τους τις δυνάμεις το αίτημα του σχολείου, τόσο με την απόφαση και στάση τους στα σχολικά συμβούλια όσο και με τις άοκνες προσπάθειες ενημέρωσης και πληροφόρησης όλων των ενδιαφερόμενων μερών.

 Η ανάδειξη του σχολείου σε Πρότυπο –Πειραματικό ήταν για όλους μας ένα πολύ καλό νέο και μας γέμισε  χαρά σε μια περίοδο που βιώνουμε μόνο δυσάρεστες καταστάσεις και γεγονότα σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο.

 Επίσης η ένταξη του σχολείου στο θεσμό των Προτύπων Πειραματικών Σχολείων υπογραμμίζει την ανάγκη διατήρησης της περιουσίας του σχολείου και ανάπτυξης ενός μηχανισμού αντίστοιχου της παλιάς σχολικής επιτροπής.  Το υπάρχον σύστημα της ενιαίας σχολικής επιτροπής που προέκυψε από τον Νόμο Καλλικράτη δεν καλύπτει στο ελάχιστο την ανάγκη υλοποίησης ενός φιλόδοξου και καινοτόμου εκπαιδευτικού σχεδιασμού ενός Προτύπου –Πειραματικού Σχολείου όπως η Ιωνίδειος Σχολή. Οι προσπάθειες μας θα συνεχιστούν και σε αυτό το επίπεδο.

Ευχόμαστε στους Καθηγητές μας, στη διεύθυνση των δύο σχολείων στους Γονείς και του Μαθητές της Ιωνιδείου καλή αρχή και δεσμευόμαστε ότι ο Σύνδεσμος Αποφοίτων της Ιωνιδείου θα είναι κοντά τους και θα στηρίξει με όποιον τρόπο μπορεί τη νέα προσπάθεια

 Εκ μέρους του ΔΣ

 Ο Πρόεδρος

 Κωνσταντίνος Μπουρλετίδης

Ήταν ο μεγαλύτερος εν ζωή συναπόφοιτος, όχι μόνο σε ηλικία αλλά και ως προσωπικότητα σύμβολο μιας πόλης που φθίνει. Ένας άνθρωπος που πρόλαβε «στον αιώνα που είχε στη διάθεση του» να χαρίσει στον Πειραιά έναν «θρύλο», τον Ολυμπιακό, μια επιχείρηση που αισίως κλείνει τα 70 χρόνια ύπαρξης, «παράδειγμα» και υπόδειγμα για το πώς επιχειρείς έντιμα, και τη σφραγίδα του ως μαθητής και ως επαγγελματίας στο ιστορικότερο σχολείο του Πειραιά, την Ιωνίδειο Σχολή.

Δύο από τις μεγαλύτερες αγάπες του όπως μας είχε δηλώσει  ο ίδιος ήταν ο Ολυμπιακός τον οποίο ίδρυσε με τα άλλα τέσσερα αδέλφια του, και η Ιωνίδειος Σχολή. Ειδικά για την αγαπημένη του Ιωνίδειο Σχολή, το τότε «Α΄ Γυμνάσιο Αρρένων Πειραιώς», έχει το προνόμιο να έχει περάσει όλη του τη μαθητική ζωή, στο κτήριο των Ιωνιδών, δηλαδή στο κτήριο που έφτιαξε ο Κωνσταντίνος Ιωνίδης και στέγαζε το σχολείο μας μέχρι το 1932, όταν και γκρεμίστηκε για να δημιουργηθεί το τωρινό κτήριο. Η συγκίνηση του ήταν ακόμη μεγαλύτερη όταν διότι η τάξη του βρισκόταν ακριβώς στο σημείο που στεγάζεται σήμερα η οικογενειακή επιχείρηση που δημιούργησε και λειτουργεί μέχρι σήμερα η «ΑΦΟΙ ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΙ»

            Γεννήθηκε το 1911, και ήταν ένας από τη θρυλική πεντάδα των Ανδριανοπουλαίων που δόξασαν την πόλη του Πειραιά και τον Ολυμπιακό, του οποίου αποτελούσαν και τα πέντε αδέρφια τη βασική αλλά και θρυλική πεντάδα της ομάδας «… Τον Ολυμπιακό τον αγάπησα όσο τους γονείς και τα αδέρφια μου. Ίσως τον αγάπησα περισσότερο και από τους δικούς μου» θα πει στο δημοσιογράφο και συναπόφοιτο Δημήτρη Καπράνο,

Ο Λεωνίδας Ανδριανόπουλος ή Στραβοσουγιάς ήταν ο βενιαμίν της «χρυσής πεντάδας» του Ολυμπιακού. Ο «αέρινος κυνηγός», που όπλισε την πένα των αθλητικογράφων της εποχής και τίμησε την φανέλα με το εθνόσημο στην … προπατορική Εθνική Ελλάδας. Ευτύχησε να νικήσει τον χρόνο αλλά και να απολαύσει και την καταξίωση της προσπάθειας. Ο «τελευταίος των θρύλων»: Μοναδικό, «συλλεκτικό», το ζωντανό κομμάτι των πρώτων ιστορικών χρόνων του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Κάποτε ρωτήθηκε «πως και γιατί ιδρύθηκε ο Ολυμπιακός» και απάντησε:

 «Μαζευτήκαμε και το κάναμε! Τότε τα σωματεία ποδοσφαίρου στον Πειραιά ήταν δύο. Η «Πειραϊκή Ενωση» και ο «Εθνικός Όμιλος Φιλάθλων». Εμείς, ως αθλητές του κλασικού αθλητισμού, ξεκινήσαμε από τον «Πειραϊκό Σύνδεσμο». Αποφασίστηκε, λοιπόν, στην ταβέρνα να ιδρυθεί ο Ολυμπιακός. Το όνομα έδωσε ο Kαμπέρος, τα χρώματα ο αδελφός μου ο Γιάννης, που είχε δει τη φανέλα με το «κόκκινο-άσπρο» στην Αγγλία, στο Kέμπριτζ.

 Σιγά σιγά, παίζαμε και οι πέντε. Τέσσερις κι εγώ πέντε. Παίζαμε ωραίο φούτμπολ, μας είχε δείξει ο αδελφός μου πώς έπαιζαν οι Εγγλέζοι. Συγχρονισμένο φούτμπολ!. Kάναμε θεωρία στο σπίτι με τον αδερφό μου τον Γιώργο και μετά πήραμε έναν προπονητή, ονόματι Kοψίβα.  Αυτός με έβαλε στην πρώτη ομάδα. Ήμουν 14 χρόνων, χτύπησε ένας Kαραντινός, έξω αριστερά και από δοκιμή, έγινα μόνιμος! Μετά το Φάληρο, όπου υπήρχε το «Ποδηλατοδρόμιο» και παίζαμε στην καρβουνόσκονη, έφτιαξε και ο Παναθηναϊκός γήπεδο, για 8.000 θεατές».

Κάπως έτσι ξεκίνησε ο Θρύλος. Εκεί στην ταβέρνα του Μοίρα με τον αείμνηστο πλέον Λεωνίδα, να μην έχει δικαίωμα εισόδου, αφού ήταν μόλις 14 χρόνων. Απολάμβανε όμως κάθε στιγμή. Κάθε κόκκινο δευτερόλεπτο. Ήταν οι βεντέτες της εποχής, αλλά από διασκέδαση; Ο ίδιος γελώντας πάντα έλεγε:

«Kανά ζαχαροπλαστείο, κανένας χορός, συγκεντρώσεις στα σπίτια. Στο «Ακταίον», στο Φάληρο, γίνονταν όλες οι δεξιώσεις, όλοι οι χοροί. Kάθε Σαββατοκύριακο, είχε τσάι. Πηγαίναμε εκεί με τις κοπέλες, όλος ο Πειραιάς, εκεί μαζευόταν. Στο Φάληρο «γαμπρίζαμε». Υπήρχε εκεί και το θέατρο, η «Ταραντέλλα». Μετά καλούσαν ξένους θιάσους. Ένα θεατράκι απίθανο. Εκεί ήταν η διασκέδαση και στα σπίτια. Τότε την ταβέρνα την θεωρούσαν υποτιμητική…».

 Στο βιβλίο του Δημήτρη Καπράνου εξομολογείται: … «Όπως αγαπώ εγώ τον Πειραιά λίγοι ίσως τον αγαπούν. Μόνο που τον τελευταίο καιρό μας έχουν ξεχάσει όλοι και αυτό το θεωρώ απαράδεκτο. Σε κάθε περίπτωση, νομίζω πως δεν μπορώ να ζήσω αλλού. Στον Πειραιά έχω τους φίλους μου».  «Πενήντα καλημέρες λέω κάθε πρωί στον Πειραιά, σκέπτεσθε να ζούσα μονίμως στα βόρεια προάστια;»

Τη Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011, στο small café Αριστοτέλους 10, στον Πειραιά, ο συναπόφοιτος συνθέτης και τραγουδιστής Τάσος Ζαφειρίου (αποφ.91) εμφανίζεται μαζί με τον Τάσο Βουγιατζή, τη Σοφία Ιωάννου και τους «Αγανακτισμένους» σε μία ξεχωριστή μουσική παράσταση. Τηλέφωνο κρατήσεων 2104297236.

Έφυγε από κοντά μας η αγαπημένη μας καθηγήτρια Όλια Κουρουπού γεμίζοντας όλους εμάς τους παλιούς της μαθητές, με θλίψη και πόνο. Έφυγε αθόρυβα χωρίς να  προκαλέσει, με ψηλά το κεφάλι διδάσκοντας μέχρι την τελευταία στιγμή ήθος, ανθρωπιά και αξιοπρέπεια.. Ήταν πάντα κοντά μας σε όλες τις καλές και τις δύσκολες στιγμές έχοντας ένα ιδιαίτερο προσωπικό τρόπο να μας δίνει κουράγιο και να μας εμψυχώνει

Ο Σύνδεσμος Αποφοίτων Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά εκφράζει τα συλληπητήρια στην οικογένεια της Όλιας Κουρουπού και αντί στεφάνου, θα καταθέσει συμβολικά ένα χρηματικό ποσό στη μνήμη της στο «Χαμόγελο του Παιδιού»..Ήταν επιθυμία δική της και της οικογένειας της να είμαστε διακριτικοί  όπως υπήρξε εκείνη σε όλη της τη ζωή…

Όπως έγραφε σε ένα από τα τελευταία κείμενα της που δημοσιεύσαμε στην εφημερίδα και το blog μας «Τα παιδιά του σχολείου. Τους δίνεις ένα σου δίνουν δέκα. «Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά;»»… Αυτά τα παιδιά δεν μπορούν να κρύψουν της στεναχώρια τους  γιατί τα κακόμαθες