Σύνδεσμος Αποφοίτων Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά

ΙΩΝΙΔΕΙΟΣ ΣΧΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΑ

Κοινωνική διαστρωμάτωση και κινητικότητα -  Η «μορφωσιογόνος» οικογένεια

Άρθρο της Αριστέας Οικονόμου τ. Καθηγήτριας της Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά αφιερωμένο στις οικογένειες των μαθητών της Ιωνιδείου

Η καλή κοινωνία δεν μπορεί να αποδεχτεί ότι η παιδεία στη σύγχρονη οικονομία βρίσκεται κατά κύριο λόγο στην υπηρεσία της οικονομίας · έχει ευρύτερο πολιτικό και κοινωνικό ρόλο, δηλ. ρόλο που την αυτοδικαιώνει.

John Kenneth Galbraith

Η Ιωνίδειος Σχολή έχει λειτουργικό ρόλο στη δυναμική παροχής μορφωτικών αγαθών και ανοδικής μετάταξης στην κοινωνία του Πειραιά.

Ένα σχολείο με δημόσιο – κρατικό χαρακτήρα με μαθητές προερχόμενους από τη «μεσαία» τάξη, αλλά και μαθητές με προέλευση από τις λεγόμενες εργατικές συνοικίες του Πειραιά.

Κοινή συνισταμένη των τάξεων αυτών, των οικογενειών, ήταν η «μορφωσιολατρεία», η αναγνώριση της αξίας της παιδείας ως μέσον για την κατάκτηση και απόλαυση των πνευματικών εκφάνσεων και πολιτιστικών επιτευγμάτων, η διδαχή κανόνων συμπεριφοράς και προσαρμογής στο σχολικό περιβάλλον με αποτέλεσμα την αποδοτικότερη λειτουργία των σχολικών μορφωτικών διαδικασιών.

Η αμφίδρομη σχέση οικογενειακής αγωγής και σχολικής διαδικασίας καλλιέργησαν και ανέπτυξαν την επίδοση και ευφυΐα του μαθητή και διευκόλυναν την πρόσβασή του σε πανεπιστημιακές σχολές μεγάλου κύρους.

Ο ρόλος, λοιπόν, της εκπαίδευσης και της οικογένειας είναι πολύ σημαντικός στη διαδικασία της κοινωνικής μετάταξης και της ανοδικής κινητικότητας, και το Σχολείο αυτό είχε αποτελεσματικούς μηχανισμούς για ανέλιξη και διαφυγή σε ανώτερα πολιτιστικά επίπεδα.

ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΑΡΙΣΤΕΑ

Φιλόλογος

ΠΡΟΣΚΛΗΣH REUNION 2011

Πέμπτη 30 Ιουνίου και ώρα 21:30.

Ο Σύνδεσμος Αποφοίτων Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά, προσκαλεί τους συναπόφοιτους όλων των ετών και τους φίλους τους στην καθιερωμένη καλοκαιρινή εκδήλωση Reunion. Φέτος η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Εστιατόριο του  την Πέμπτη 30 Ιουνίου και ώρα 21:00.  Η φετινή εκδήλωση είναι ιδιαίτερα αφιερωμένη στις τάξεις του 1971, 1981, και 1991 οι οποίες  έκλεισαν 40, 30 και 20 χρόνια από την αποφοίτηση τους.

Οι υποστηρικτές του χορηγικού προγράμματος (χορηγίες υποστήριξης και χορηγίες επικοινωνίας θα ανακοινωθούν με δελτίο τύπου και ανακοίνωση στην ιστοσελίδα www.saisp.gr την Τετάρτη  22 Ιουνίου 2011.   

Για κρατήσεις θέσεων μπορείτε να επικοινωνείτε στα τηλέφωνα: 210-4180948, 211-7159054, στο fax: 210-4180944  κιν: 6937-169129 και 6974-393839, και ή στο email: info@saisp.gr

Περιμένουμε με ανυπομονησία και χαρά τους αποφοίτους όλων των ετών, τους φίλους του Συνδέσμου, και τους παλιούς μας καθηγητές στη μεγάλη ετήσια γιορτή του Συνδέσμου Αποφοίτων της Ιωνιδείου.

Ο Πρόεδρος                                                           Ο Γεν. Γραμματέας

Κωνσταντίνος Μπουρλετίδης                          Κωνσταντίνος Βουτσινάς

«Τα νέα Πρότυπα –Πειραματικά Σχολεία: Προοπτικές & Αδύνατα Σημεία »

Πέμπτη  16 Ιουνίου  2011

Αίθουσα Εκδηλώσεων Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά

19:30΄-20:00  ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ – ΕΓΓΡΑΦΕΣ

20:00-20:20   ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

• Αντώνης Αντωνίου,  Αντιπρόεδρος ΔΣ Συνδέσμου Αποφοίτων  Ιωνιδείου
• Γιάννης Κότσιρας,  Διευθυντής Πειραματικού Γυμνασίου Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά
• Αργύρης Οικονόμου, Πρόεδρος 18^ης ΕΣΕ Δήμου Πειραιά

20:20-21:20   ΟΜΙΛΙΕΣ

• Κωνσταντίνος Μπουρλετίδης,  Πρόεδρος ΔΣ Συνδέσμου Αποφοίτων  Ιωνιδείου
• Συμεών  Ρετάλης, Αναπληρωτής Καθηγητής τμήματος Ψηφιακών Συστημάτων Πανεπιστημίου Πειραιά
• Βασίλης Μπακούρος,  Δρ. Φιλολογίας – Καθηγητής Πειραματικού Λυκείου Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά
• Αρετή Διάκου, Πρόεδρος Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Πειραματικού Λυκείου Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά
• Γιάννης Μόσχος, Πρόεδρος Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Πειραματικού Γυμνασίου Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά
• Γεωργία Βαΐτσου, Αντιπρόεδρος  Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Πειραματικού Λυκείου Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά

21:20-22:00   ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ – ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Μετά την ολοκλήρωση των παρεμβάσεων και της ανοιχτής συζήτησης θα συγκεντρωθούν προτάσεις από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη έτσι ώστε να συνταχθεί κείμενο που θα αποσταλεί στο Υπουργείο Παιδείας

Στα πλαίσια της ενημερωτικής ημερίδας «Πρότυπα –Πειραματικά Σχολεία: Προοπτικές και Αδύνατα Σημεία» που θα  διοργανωθεί την Πέμπτη 16 Ιουνιου 2011 και ώρα 20.00 στην Ιωνίδειο Σχολή δημιουργείται ένα ενεργό διαδικτυακό forum ώστε να υποβάλετε ερωτήματα και παρατηρήσεις που θα συζητηθούν στην ημερίδα.

Τα ερωτήματα αυτά και τις παρατηρήσεις σας θα μπορείτε να βάζετε ως «σχόλια» στο τέλος του συγκεκριμένου άρθρου – ανακοίνωσης.

Είμαστε στη διάθεση σας για διευκρινήσεις

Με εκτίμηση

Ο Γεν. Γραμματέας

Κωνσταντίνος Βουτσινάς

«Μια φωτογραφία χίλιες αναμνήσεις»

Δημήτρης Καπράνος (αποφ.68) δημοσιογράφος – συγγραφέας

Με αφορμή  την παλιά μαθητική φωτογραφία στην οποία ο Δημήτρης Καπράνος εντόπισε τον εαυτό του να παίζει μελόντικα ως μαθητής του Απόστολου Ζυγούρη και μέλος της….» Hohner Orchester band..» ταξιδεύουμε μέσα από το όχημα των αναμνήσεων στο μαγικό ταξίδι της μουσικής όπως αυτή διδασκόταν στην Ιωνίδειο Πρότυπο Σχολή

Το κεφάλι σχεδόν «γουλί», τα γυαλιά στα μάτια, από το δημοτικό και στα χείλη η πράσινη «μελόντικα». Είδα τη φωτογραφία στο ημερολόγιο και σταμάτησε ο χρόνος! Γύρω οι συμμαθητές μου, προσηλωμένοι κι αυτοί στο ρυθμό και το σολφέζ. «ντο-ρε-μι-ρε-ντο-μι-ρε-μι-φα-μι-ρε» και το πόδι να χτυπά ρυθμικά στο μωσαϊκό του πρώτου ορόφου! Θεία μουσική, με τον Απόστολο Ζυγούρη να μας κοιτάζει από την έδρα κι εμείς-όσοι πιστοί- να αισθανόμαστε σχεδόν μουσικοί! Πόσο νοσταλγώ εκείνες τις μέρες! Θυμάμαι το συμμαθητή μας τον Αναστασάτο, ένα πανύψηλο παιδί, που έφερε στην τάξη, για πρώτη φορά το βλέπαμε, ένα φορητό μαγνητόφωνο. Είχαμε «κενή ώρα» γιατί απουσίαζε η αξέχαστη Χατζίκου και ο Αναστασάτος έβαλε μπρος το μηχάνημα με τη μικροσκοπική μπομπίνα. «Mummy says yeah! Daddy says yeah!» αντήχησε στην αίθουσα η φωνή του Cliff Rihard! Σε ελάχιστο χρόνο, η τάξη θύμιζε τη «Ζούγκλα του μαυροπίνακα»! Ο Μιχάλης Αδαμαντιάδης μας έδειχνε τα βήματα του rock and roll και ο Ριούρικ Γερούτσκι μας έδωσε το σύνθημα κι αρχίσαμε να χτυπάμε παλαμάκια! Ο ρυθμός μας συνεπήρε τόσο, όσο χρειαζόταν για να μην αντιληφθούμε τον φιλόλογο  Κεραμάρη, που είχε ανοίξει την πόρτα και μας παρακολουθούσε έκθαμβος!  Όταν έπεσε το «σύρμα», όλα σταμάτησαν μονομιάς! «Συνεχίστε, κύριοι, συνεχίστε! Ο χορός είναι ένα είδος  γυμναστικής!» είπε κι έφυγε, κλείνοντας την πόρτα κι αφήνοντάς μας άφωνους! Αυτό ήταν το σχολείο μας! Μια κυψέλη μουσικής, που με βασιλιά τον Απόστολο Ζυγούρη, μας έμαθε μελόντικα, φυσαρμόνικα, ακορντεόν, φλογέρα! Αξέχαστε στιγμές. Ο Καραμπέτσος, ο Καράμπελας, ο Καραγιάννης, ο Γκιουρουνλιάν, ο Αλέκος κι ο Δημήτρης Γρηγορόπουλοι , ο Αδάμος, ονόματα που μου έρχονται στο μυαλό, είχαμε πάν τα στην τσέπη τη “Hohner Orchester” και παίζαμε όποτε το είχαμε ανάγκη. Θυμάμαι που μου κοβόταν η ανάσα προσπαθώντας να μάθω το “love me do” των Beatles. Κι όταν το έπαιξα στον αξέχαστο Ζυγούρη μου είπε «αυτό δεν περιλαμβάνεται στη ύλη, αλλά είναι μια καλή άσκηση!». Ακούς  εκεί «καλή άσκηση» η τραγουδάρα! Ελα, όμως, που ο Ζυγούρης  είχε δίκιο! Αργότερα, όταν παίζαμε blues, κατάλαβα πόσο καλό μου είχαν κάνει οι «ανάποδες  αναπνοές» του love me do! Θυμάμαι μια φορά, που ο Απ. Ζυγούρης   έφερε έναν διάσημο αμερικανό ακορντεονίστα, που έπαιξε για το σχολείο στην αυλή. Μου έχει μείνει η απίθανη γρηγοράδα του στο “Donkey’s serenade” του Friml. Read more…

Με αφορμή την εκδήλωση που οργανώθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2011 στην Ιωνίδειο Σχολή η παλιά μας (όχι τόσο) καθηγήτρια Αριστέα Οικονόμου γράφει για «Μια παρουσίαση βιβλίου με νόημα… και αποδέκτες….για τη σχέση εξάρτησης Λογοτεχνίας και Τεχνολογίας, »

Όταν ο δάσκαλος συνδέει το σχολείο με την κοινωνία και την κοινωνική πραγματικότητα……. Τότε γίνεται κάτι σημαντικό……….

Όταν ο δάσκαλος έρχεται από το μέλλον πατώντας στο παρελθόν……. τότε γίνονται σημαντικά πράγματα.

Όταν ο δάσκαλος είναι καταρτισμένος και στη χρήση των νέων τεχνολογιών, αλλά και στη μέθοδο καθοδήγησης των μαθητών προς την «περιπέτεια» της μάθησης και τους νέους τρόπους προσέγγισης και απόλαυσης της λογοτεχνίας…. τότε κάτι θα γίνει, θα δεις……..

Και έγιναν πολλά…….

Έγινε μια διδασκαλία με ποιότητα, με τους μαθητές πρωταγωνιστές, δεκατεσσάρων χρόνων, που αποδέχτηκαν και διεκπεραίωναν το ρόλο τους με ωριμότητα, με αυτοπεποίθηση, με δημιουργικότητα.

Η παιδοκεντρική αυτή αντίληψη ανέδειξε την αυτενεργό δράση των μαθητών, που λειτούργησε όμως μ’ ένα πνεύμα ομαδικότητας, συλλογικότητας και συνεργατικής εργασίας, ζητούμενα της μάθησης και της κοινωνικής αγωγής των παιδιών.

Η εισήγηση του σπουδαίου φιλολόγου κ. Νικήτα Παρίση, καθηγητή μου στα μαθητικά χρόνια: «Ο αφηγηματικός λόγος του Χ. Οικονόμου – το ξάφνιασμα της γραφής και η θεματική», καίρια οριοθετημένη, πυκνή, «όσα πρέπει», όπως πάντα……

Οι οργανωτές της εκδήλωσης αξιέπαινοι…..

Η εισήγηση του κ. Δ. Χριστόπουλου «Η σκηνογραφία στα διηγήματα του Χ. Οικονόμου», με θέμα και λόγο σύγχρονο, μοντέρνο, επίκαιρο σε μια εποχή εικόνων……

Και όταν άκουσα τον λόγο της μαθήτριας μου Ελένης Πατσιατζή: « Ο Πειραιάς στον νεωτερικό λόγο του Χ. Οικονόμου», σκέφτηκα: Κάτι θα γίνει, θα δεις……..

Μια παλιά……. όχι και τόσο

Καθηγήτρια της Ιωνιδείου

Αριστέα Οικονόμου

Το κείμενο της παλιάς μας καθηγήτριας, πιο σύγχρονο από ποτέ…

Όταν ήμουν δασκάλα στην Ιωνίδειο*

Όλια Κουρουπού, τ. Καθηγήτρια Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά

1973

Χούντα.

Ψεύτικο γκαζόν στα πεζοδρόμια, ψεύτικα λουλούδια στο Πασαλιμάνι, γάντια και στολή οι καθαρίστριες στους δρόμους. Η απόλυτη κυριαρχία του κιτς.

Φόβος.

Κολλημένα χαρτιά στις κολώνες της οδού Εθνικής Αντιστάσεως που μας καλούν να αντιδράσουμε

Όαση.

Τα παιδιά του σχολείου. Τους δίνεις ένα σου δίνουν δέκα. «Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά;»

Paul Eluard:

“Liberté” (Λευτεριά). Ναι, κι ο Σεφέρης τα ίδια περίπου λέει.

René Char:

“Hymne á voix basse pour la Gréce” (Ύμνος σε χαμηλή φωνή για την Ελλάδα). «Ω! Ελλάδα. Οι θεραπευτές σου είναι μέσα στο λαό σου και η υγεία σου μέσα στα δικαιώματά σου.

Πολυτεχνείο.

«Έτσι κι’ αλλιώς τα ξέρουν όλα.»

Πανικός.

«Μαζέψτε τα παιδιά απ’ τους δρόμους» ήταν η διαταγή του διευθυντή της Σχολής. Τι να τους πω; «Να σε πάω στο σπίτι;» «Μην τρέμεις» «Πονάω και φοβάμαι όσο και εσύ».

Χριστούγεννα.

Ο κ. Δήμαρχος στολίζει με λαμπιόνια για πρώτη φορά τον Πειραιά!

Αηδία – Ιεροσυλία…

* Αναδημοσίευση από το περιοδικό «Μικρά Πειραϊκά»